چکیده : یکی از روش های طراحی سیستم های فازی، استفاده از رویکردهای خوشه بندی یا Clustering است. تکنيکهای کلاسترينگ فعلی تمامی ملزومات را به اندازه کافی و به طور همزمان برآورده نميکنند. افزايش زياد آيتمهاي ورودی پيچيدگی زمانی را به شدت افزايش ميدهد. ميزان موثر بودن يک روش خاص به تعريف ”فاصله“ وابسته است ( در کلاسترينگ مبتنی بر فاصله ). در صورت يافت نشدن يک معيار فاصله مشخص، يافتن آن اجباری و البته ممکن است بسيار سخت باشد. نتايج يک الگوريتم کلاسترينگ ميتواند از ديدگاه های متفاوتی تفس ...
چکیده : یکی از روش های طراحی سیستم های فازی، استفاده از رویکردهای خوشه بندی یا Clustering است. تکنيکهای کلاسترينگ فعلی تمامی ملزومات را به اندازه کافی و به طور همزمان برآورده نميکنند. افزايش زياد آيتمهاي ورودی پيچيدگی زمانی را به شدت افزايش ميدهد. ميزان موثر بودن يک روش خاص به تعريف ”فاصله“ وابسته است ( در کلاسترينگ مبتنی بر فاصله ). در صورت يافت نشدن يک معيار فاصله مشخص، يافتن آن اجباری و البته ممکن است بسيار سخت باشد. نتايج يک الگوريتم کلاسترينگ ميتواند از ديدگاه های متفاوتی تفس ...